Generał Choi Hong Hi urodził się 9 listopada 1918 roku w Ha Dae w Korei. Będąc wątły i chorowity otoczony był szczególną troską przez najbliższych. W 1930 r. za udział w wystąpieniach anty japońskich dwunastoletni Choi zostaje wyrzucony ze szkoły ( od 17.09.1905 r. Korea znajdowała się pod okupacją Japonii). Od tego też roku Choi kontynuuje dalszą edukację u prywatnego nauczyciela kaligrafii Han Li Dong, będącego także ekspertem Taek Kyon, koreańskiej sztuki walki, której uprawianie w jakiejkolwiek formie było zakazane przez okupantów.
W 1937 r. Choi wyjeżdża na studia do Japonii. Zgłębia tam tajniki Karate pod okiem mistrza G. Funakoshi. 7 grudnia 1941 r. Japonia rozpoczyna swój udział w II Wojnie Światowej, co wiąże się z powszechną mobilizacją do wojska młodych ludzi – także studenta Choi. Po przeszkoleniu, już jako porucznik zostaje wysłany na placówkę Pyongyang w Korei. Za organizację koreańskiego ruchu niepodległościowego zostaje skazany na siedem lat więzienia. W więzieniu dla utrzymania sprawności fizycznej ćwiczy samotnie w celi. Po pewnym czasie wspólnie ćwiczą więźniowie i strażnicy, zamieniając dziedziniec więzienia w „salę treningową”. W tym okresie rodzą się podwaliny nowej sztuki, której w przyszłości nadana zostanie nazwa Taekwon-do. Zwolniony z więzienia Choi w 1945r. zostaje oficerem formującej się koreańskiej armii, w której robi błyskawiczną karierę. W 1948 r. Choi w stopniu pułkownika zostaje głównym instruktorem samoobrony w elitarnej Amerykańskiej Szkole Żandarmerii, a następnie przyjeżdża do USA na studia wojskowe w West Point.
W 1954 r. Choi wspólnie ze swoimi współpracownikami systematyzuje techniki, metody nauczania i założenia moralno-filozoficzne swojej sztuki, w szkole walki Oh Do Kwan. Rok później po raz pierwszy oficjalnie zostaje użyta nazwa Taekwon-do i rozpoczyna się promocja tej sztuki walki w Korei i na świecie.
